Raadslid Elly Prinse is blij met toeristenbelasting

De politieke partij Groen Drimmelen bestaat uit
veel mensen die betrokken zijn bij het wel en wee van onze gemeente. Ze
besteden daar kostbare vrije tijd aan. De een is lid uit sympathie, de ander
is actief in bestuur of gemeenteraad. Allen hebben een eigen verhaal.
Vandaag: een kijkje in de keuken van Elly Prinse, raadslid van Groen
Drimmelen.

Groen Drimmelen ijvert al jaren voor de invoering van toeristenbelasting in
onze gemeente. Met ingang van 2006 gaat dat eindelijk gebeuren, zo heeft de
gemeenteraad onlangs besloten. Raadslid Elly Prinse noemt de heffing
,,belangrijk”, omdat zij ,,een aardig bedrag” oplevert. Het is de
bedoeling dat voor iedere overnachting (in de haven, in een hotel, op een
camping) één euro aan de gemeente wordt betaald. Berekeningen hebben geleerd
dat dat jaarlijks zeker één euroton oplevert.

 

De belasting kan ertoe leiden dat de
financi?le positie van Drimmelen wat verbetert. ,,De situatie ziet er ook
voor 2005 helaas niet onverdeeld rooskleurig uit”, vertelt Elly Prinse. Als
de gemeente een grote zak met geld te besteden had, zou het raadslid graag
een deel daarvan willen gebruiken voor ,,een mooi fietspad op de Amerdijk”.
Zo’n pad zou een heerlijke aanvulling zijn voor de polderwegen, zegt Elly
Prinse die een fervent fietser en wandelaar is.

 

Elly Prinse woont sinds 1999 ,,weer”
op Wagenberg, zegt ze. ,,Ik zeg ‘weer op Wagenberg’, want ik daar geboren en
getogen in de Scheerbiesstraat.” Hoewel ze naar de lagere school op
Stuivezand ging, en later naar de Mulo in Made, kent ze Wagenberg d??r en
d??r. ,,Ik was lid van de handbalclub, en talloze keren bracht ik als kind
tussen de middag aardbeien, frambozen, bessen en kersen naar ‘de veiling’.
De ‘veiling’ was toen een grote vrachtwagen, die tegenover de Wagenbergse
kerk stond geparkeerd. Hij bracht alle spullen van de tuinders hier in de
omgeving naar Breda.”

 

Vanaf haar twintigste jaar woonde
Elly Prinse achtereenvolgens in Zeeland, Woerden en Drunen. ,,Toen mijn drie
kinderen de deur uit gingen, besloot ik terug te gaan naar mijn wortels. En
dat werd een mooi, oud huisje in Wagenberg. Hier hoop ik oud te worden.”

 

Na haar terugkeer in Wagenberg
herkende Elly Prinse naar haar zeggen ,,nog wel alle straatjes, polderwegen
en mooie plekjes”, maar het contact met de mensen van vroeger was
natuurlijk verwaterd.” Ze werd lid van Groen Drimmelen omdat ze zich ,,echt
thuis wilde voelen” in de gemeenschap. ,,Ik had bij een koor kunnen gaan”,
lacht ze, ,,maar ik kan niet zingen.” Via de politieke partij sloeg ik
,,meerdere vliegen in één klap”, vond ze. ,,Ik leerde mensen kennen, mensen
met gelijkgestemde opvattingen, maar ook mensen met andere visies. Bovendien
raakte ik via Groen Drimmelen op de hoogte van wat er in de gemeente speelt,
en daar kon ik zelf een bijdrage aan leveren.

 

Tijdens de oprichtingsvergadering van
Groen Drimmelen (een samengaan van de VP en D66 in Made) gaf Elly Prinse aan
,,actief” te willen worden, weet ze nog. ,,Dat ging heel snel. Eerst was ik
lid van de raadscommissie Grondgebiedzaken en sinds de verkiezingen van 2002
raadslid.” Het werk van raadslid kost gemiddeld twee vergaderavonden per
week, zegt Elly Prinse. ,,
 
Daarnaast geniet ik van de contacten
met inwoners, met clubs en organisaties uit onze gemeente. Ik vind het een
uitdaging om samen met andere mensen van alles te organiseren. En dat
varieert dan van een leuke en gezellige foto-puzzel-fietstocht, het
inmiddels bekende Drimmels Lagerhuis tot een serieuze inhoudelijke
bijeenkomst in Plexat voor alle Wagenbergse verenigingen en ondernemers over
de toekomst van ons dorp.”

 

Elly Prinse heeft een baan als
trainer. ,,Ik werk bij Stavoor Opleidingen en het grootste deel van mijn
werk bestaat uit het geven van trainingen aan mensen die of als vrijwilliger
of als professioneel in de terminale palliatieve zorg werkzaam zijn. Een
boeiende, soms moeilijke en zware functie, omdat ik daarin veel te maken
hebt met verdriet, verlies en rouw.”

 

In de vrije tijd die er dan nog
overblijft, speelt ze graag met ,,mijn twee prachtige kleinkinderen”, leest
ze thrillers of gaat ze fietsen of wandelen met haar dierbaren.

 

Het valt haar als raadslid op dat het
vaak lang duurt voordat gemaakte plannen worden uitgevoerd. ,,Als ‘gewoon
burger’ heb ik ook wel geroepen dat de bestuurders het allemaal beter en
anders zouden moeten doen. Intussen ben ik er wel achter dat het maken van
plannen en het volgen van alle daarbij passende democratische en formele
procedures veel ingewikkelder is dan ik voor ik in de raad kwam in de gaten
had. Zeker als het gaat om woningbouw voor starters en senioren, is er veel
geduld nodig. Mede omdat de gemeente de bouw niet een-twee-drie op eigen
houtje kan beslissen. Ze moet samenwerken met
grondeigenaren, woningbouwverenigingen en projectontwikkelaars.”
 
Guido de Vries (lid Groen
Drimmelen)

Naam

Contactgegevens

Adresregel 1
Adresregel 2
Adresregel 3

Achtergrond

Achtergrondverhaal